Ik ben een 24-jarige leekracht en vraag me alle dagen af of ik nog volop zal kunnen lesgeven aan mijn uitbundige tieners. In oktober 2008 stond ik aan het rode stoplicht met mijn wagen toen een niet oplettende mevrouw achteraan op me inreed. Vanaf dan heb ik niets anders al gedaan dan van dokter naar specialist gelopen. Tot hiertoe zonder resultaat. Mijn ergste kwalen zijn momenteel mijn verkrampte halsspieren. Deze beginnen pijn te doen bij het minste van koude, inspanningen, stress, ... .
Wat me volledig naar beneden haalt zijn de extreme hoofdpijnen. Als deze opkomen kan ik niets anders doen dan te gaan liggen en een warmtebron op mijn halsspieren leggen bv. een kersenpitkussentje. Voornamelijk door dit grote ongemak kan ik niet gaan werken.
Wat moet ik doen als ik pijn krijg? Me even op mijn bureau leggen en de leerlingen hun plan maar laten trekken?
Ik ben altijd een héél actief persoon geweest, iemand die altijd voor anderen klaarstond.
Ik wil mijn oude leven, mijn oude routine weer terug! Alles gaat door dit voorval achteruit; mijn gezondheid, mijn slaap, mijn sociaal leven, mijn job die ik mis, ... .
Toch was ik blij dat ik op deze site kwam, tenminste nog mensen die hetzelfde als ik meemaken. Velen denken dat ik gewoon een profiteur ben en willen zelfs mijn pijn niet begrijpen!

Naar verhalen