Verhaal van Mandy
Ik ben een
24-jarige leekracht en vraag me alle dagen af of ik nog volop zal kunnen
lesgeven aan mijn uitbundige tieners. In oktober 2008 stond ik aan het
rode stoplicht met mijn wagen toen een niet oplettende mevrouw achteraan
op me inreed. Vanaf dan heb ik niets anders al gedaan dan van dokter naar
specialist gelopen. Tot hiertoe zonder resultaat. Mijn ergste kwalen zijn
momenteel mijn verkrampte halsspieren. Deze beginnen pijn te doen bij
het minste van koude, inspanningen, stress, ... .
Wat me volledig naar beneden haalt zijn de extreme hoofdpijnen. Als deze
opkomen kan ik niets anders doen dan te gaan liggen en een warmtebron
op mijn halsspieren leggen bv. een kersenpitkussentje. Voornamelijk door
dit grote ongemak kan ik niet gaan werken.
Wat moet ik doen als ik pijn krijg? Me even op mijn bureau leggen en de
leerlingen hun plan maar laten trekken?
Ik ben altijd een héél actief persoon geweest, iemand die
altijd voor anderen klaarstond.
Ik wil mijn oude leven, mijn oude routine weer terug! Alles gaat door
dit voorval achteruit; mijn gezondheid, mijn slaap, mijn sociaal leven,
mijn job die ik mis, ... .
Toch was ik blij dat ik op deze site kwam, tenminste nog mensen die hetzelfde
als ik meemaken. Velen denken dat ik gewoon een profiteur ben en willen
zelfs mijn pijn niet begrijpen!
Vele steungroetjes